جشن سارک در بامیان
( SAARC)
(South Asian Association For Regional Cooperation)
نوشته کریم پوپل5 جون سال 2015
سارک یک سازمان سیاسی و اقتصادی متشکل از هشت کشور جنوب آسیا میباشد. کشورهايی چون ایالات متحده امریکا، جمهوری خلق چین، ماینمار، کوریای جنوبی، آسترلیا، ایران، موریتانیا، اتحادیه اروپا درخواست عضویت را به این اتحادیه داده اند. نفوس کشورهای عضو سارک تقریباً ۱٫۵ میلیارد نفر از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد که از نظر جمعیت، حوزه تاثیر آن از هر سازمان منطقه‌ای دیگر بیشتر است. این سازمان در ۸ دسامبر ۱۹۸۵ توسط هند، پاکستان، بنگلادش، سریلانکا، نپال، مالدیو و بوتان تأسیس شد. در اپریل ۲۰۰۷، در خلال چهاردهمین نشست اتحادیه، افغانستان هشتمین عضور آن شد. کشورهای ایران و چین نیز که از اعضای ناظر این سازمان هستند، درخواست عضویت در این سازمان را دارند.
. هدف از تشکیل این اتحادیه، افزایش همکاری‌های متقابل، میان کشورهای عضو میباشد. یکی از اهداف این سازمان حفظ آثار فرهنگی و تقویه فرهنگ مردم این کشورها بوده دادن آزادی مذهبی و فرهنگی به مردمان جزء لاینفک اهداف این اتحادیه میباشد. دفتر دائمی سارک، در کاتماندو پایتخت کشور نپال واقع است. شاغلی محمد ابراهیم غفوری مدیر عمومی این دفتر در افغانستان میباشد.
تاریخچه
در آگوست 1983 رهبران هفت کشور بنگلادش، سریلانکا، هند، پاکستان، نپال، مالدیو و بوتان در طی نشستی که در دهلی نو برگزار شد، اعلامیه تأسیس اتحادیه همکاری منطقه‌ای جنوب آسیا (سارک) را مورد پذیرش قرار داده و موافقت کردند که در پنج زمینه ذیل همکاری نمایند.
1 ـ زراعت و توسعه دهات؛
2 ـ ارتباطات، علم، تکنولوژی و هواشناسی؛
3 ـ بهداشت و فعالیت‌های مردمی؛
4 ـ حمل و نقل؛
5 ـ افزایش شاخص نیروی انسانی.
با توجه به اینکه گرایش به ترتیبات منطقه‌ای، یک پدیده عالم‌گیر است، قاره بزرگ آسیا از این روند مستثنی نیست و آسیایی‌ها در حال حاضر در پنج تشکّل بزرگ منطقه‌ای شامل سارک (South Asia For Regional Cooperation)، اکو (ECO)، سازمان همکاری شانگهای (SCO) ، آسه آن( (ASEAN و شورای همکاری خلیج فارس به همگرایی منطقه‌ای مبادرت نموده اند.
اندیشه ی تشکیل یک سازمان منطقه‌ای در میان کشورهای جنوب آسیا برای نخستین بار توسط ضیانور رحمان، رئیس جمهور وقت بنگلادش در دهه هشتاد مطرح شد. وی در سال 1980 نامه‌ای برای سران شش کشور هند، پاکستان، سریلانکا، بوتان، جزایر مالدیو و نپال ارسال کرد. در این نامه آنها را به گرد آمدن در یک اتحادیه شبیه (آ سه آن) و اتحادیه اقتصادی اروپا دعوت کرد. این پیشنهاد بنگلادش در طی نشستی که در کلمبو سریلانکا در سال 1981 برگزار شد، مورد پذیرش هند، پاکستان و سریلانکا قرار گرفت. سرانجام سارک (SAARC) در آگوست 1983 تأسیس شد. عضویت افغانستان در سارک نیز در سال 2005 از سوی هند پیشنهاد شد و در نهایت افغانستان در سال 2007 به عضویت کامل سارک در آمد. نکته قابل توجه این است که 40 در صد از فقرای جهان در کشورهای حوزه سارک زندگی می‌کنند.
در سال ٢٠١٥ بامیان، اولین مرکز فرهنگی کشور های عضو سارک انتخاب شد. مردم بامیان بتاریخ 4 جنوری 2015 جشنواره با شکوه را ترتیب دادند که علاوه بر اراکین دولتی نمایندگان از چندین کشور تشریف داشتند. این جشنواره نخستین گام بر التهام بخشیدن زخمهای بامیان گردید. طالبان در ۲۰ حوت ۱۳۷۹ بدترین و تلخ‌ترین جنایت فرهنگی را در بامیان مرتکب شدند و مجسمه‌های تاریخی و بی‌نظیر بودا را تخریب کردند و بخشی از هویت فرهنگی افغانستان را زیر آوارها دفن نمودند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر