فاجعه در جلریز؛ چرا تمامی نیروهای اربکی کشته شدند؟
روز نامه اطلاعات روز
گزارش‌هایی که مقامات محلی از جنگ در ولسوالی جلریز ولایت میدان وردک داده اند، نشان می‌دهد که تروریستان مسلح با پرچم‌های سیاه و سفید به صورت گروهی به چند پوسته‌ی امنیتی در این ولسوالی حمله کرده اند و تمامی پوسته‌های امنیتی در مسیر بهسود را تصرف کرده اند. گزارش‌های متفاوت از ارقام تلفات برجا مانده از این حمله وجود دارد. اما منابع محلی گفته اند بیشتر از 30 پولیس اربکی در این درگیری‌ها کشته شده اند. شماری اما تعداد تلفات را بیشتر از 40 تن گفته اند. عکسی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده نشان می‌دهد که از میان تمامی نیروهای امنیتی که در این چند پوسته مستقر بوده اند، فقط یک نفر زنده مانده اند و سایر نیروهای پولیس اربکی کشته شده اند و یا مفقود اند.
گزارش‌های منابع محلی نشان می‌دهد که این سربازان نه تنها که کشته شده اند، بلکه تعدادی از آنها سربریده شده اند. این بی‌رحمانه‌ترین حمله بر نیروهای امنیتی در سال‌های گذشته است. بیشتر از 30 نفر به یکبارگی در جریان 18 ساعت جنگ کشته شدند و هیچ کسی به کمک شان نشتافت.
جنگ نیروهای اربکی با تروریستانی که گفته می‌شوند افراد وابسته به گروه طالبان بوده اند، حدود یک شبانه روز دوام می‌یابد. در اولین ساعات جنگ شماری از نیروهای امنیتی که در محل جنگ بودند، در محاصره طالبان گیر می‌افتند و به منابع امنیتی و محلی گزارش می‌دهند که در میدان جنگ گیر مانده اند و نیاز به تجهیزات و نیروهای کمکی دارند. هیچ کسی و هیچ نهادی به کمک این نیروها نرفتند. میان میدان جنگ و ولایت میدان وردک، در حدود نیم ساعت فاصله وجود دارد. جنگ حدود یک شبانه روز دوام می‌کند اما از این ولایت نیروهای کمکی به محل ارسال می‌شود.
فاجعه‌ی دردناکی که در ولسوالی جلریز اتفاق افتاد، بازتاب واقعی برآشفتگی و بی نظمی در نهادهای امنیتی است. این فاجعه توسط دو گروه رقم خورد. طالبان مسئول درجه اول خلق چنین فاجعه‌ی است. تروریستان طالب با حمله‌ی گروهی سه صد نفری در کم‌تر از یک شبانه روز تمامی پوسته‌های امنیتی را تصرف کردند، مسیر عابران را بستند و هر کسی از قوم هزاره به چنگ شان افتاد، کشتند و یا سربریدند. مسئولیت دوم این فاجعه بر می‌گردد به حکومت افغانستان. تماس‌های مداوم مبارزان امنیتی از میدان جنگ به مقامات امنیتی ولایت میدان وردک و تماس پی گیر وکلای این ولایت به ریاست جمهوری و ریاست اجراییه و وزارت‌های امنیتی برای ارسال نیروهای کمکی و تجهیزات و اطلاع دهی از تعداد دشمان و خطری که آنها می‌تواند برای این ولسوالی ایجاد کند؛ بی پاسخ می‌ماند و تمامی مسئولین با وعده و نویدهای این‌که نیروهای تازه نفس می‌رسند، امکان فرار را از نیروهای اربکی مستقر در ساحه می‌گیرند. و این گونه به اثر حمله گروهی طالبان و بی توجهی غیر انسانی نهادهای امنیتی یک فاجعه‌ی بزرگ خلق می‌شود و به اثر آن بیشتر از 30 تن از نیروهای امنیتی ما کشته می‌شوند.
این فاجعه‌ی دردناک درست در روزهای اتفاق می‌افتد که چندی قبل جنگ بدخشان و قندوز نیز با همین شکل آغاز شد و به پایان رسید. اما به محض اطلاع دهی و اطلاعی رسانی از وضعیت جنگ و در خواست کمک و تجهیزات، نهادهای امنیتی دست به کار شدند و به جبهات جنگ در قندوز نیروهای امنیتی فرستاده شدند. اما چرا در میدان وردک چنین نشد؟
پاسخ این سوال دشوار است. شاید در درون مسئولان امنیتی این ولایت افرادی در صفوف نیروهای امنیتی سکان دار باشند که هوادار طالبان باشند، یا شاید از کابل آنانی که می‌دانست جنگ در این ولسوالی در چه وضعیتی هست، عمداً سکوت کرده باشد و از اعزام نیروهای کمکی خود داری کرده باشد، اما اگر این احتمالات ضعیف باشد، یک حقیقت مسلم و آشکار از این جنگ روشن است: نهادهای امنیتی ما بیشتر از آنچه که خوب گزارش داده می‌شود، بر آشفته و ضعیف است. جنگ جلریز نشان می‌دهد که نیروهای امنیتی در این ولایت هیچ هماهنگی با هم ندارند و دستوراتی که از بالا صادر می‌شوند، فقط در درون بروکراسی نظامی و اداری گم می‌شوند. اگر این طور نیست، چرا به درخواست کمک این نیروهای امنیتی پاسخ عملی داده نشد؟
فاجعه‌ی جلریز خلق شد. تروریستان طالب و مسئولان امنیتی هر دو مقصر اند. طالبان کشتند و مسئولان امنیتی امکان دفاع و زنده ماندن را از نیروهایی که برای آزادی و امنیت این آب و خاک می‌جنگیدند، گرفتند. و این گونه بیشتر از 30 تن در میدان جنگ تنها ماندند و بدون حمایت تا کشته شوند. اکنون مسئولان نهادهای امنیتی نه تنها که ضعیف اند و ناتوان، بلکه مسئول اند در برابر کسانی که یتیم شدند، بیوه شدند و بی پدر شدند.
این فاجعه نشان می‌دهد که خون سربازان برای مسئولان نظام و مسئولان نهادهای امنیتی که مسئولیت تمامی نیروهای امنیتی را در سراسر کشور دارند، بی ارزش است و کسی پروای ریختن این خون‌ها را ندارند. و امیدواریم مسئولین نهادهای امنیتی پس از این‌که از ارسال کمک خودداری کردند، حالا به مردم و خانواده‌های این سربازان توضیح دهند که چرا تمامی نیروهای اربکی در این ولسوالی کشته شدند؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر